എനിക്ക് മിത്രങ്ങളെ മാത്രം സമ്മാനിച്ച ഈ ബുലോകത്ത്
'എന്റെ ലോകത്തിനു' ഒരു വയസ്സ്...
ബുലോകം എനിക്ക് ഒരു സൌഹൃദ വേദി ആണ്. അത് കൊണ്ടു തന്നെ പോസ്റ്റുകളുടെ കണക്ക് ഞാന് നോക്കാറില്ല. എഴുതിയവയെക്കാള് കുറവാണ് പോസ്റ്റ് ചെയ്തവ. അവയെക്കാള് കൂടുതല് ആണ് എഴുതി പൂര്ത്തി ആകാത്തവ .ജോലി തിരക്കിനിടയില് മനസ്സു മരവിക്കാതിരിക്കാന് നിങ്ങള് സുഹൃത്തുക്കള്. എന്ത് എഴുതി എങ്ങനെ എഴുതി എന്ന് ചികഞ്ഞു നോക്കി കുറ്റം പറഞ്ഞ് വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കാന് അല്ല കൊച്ചു കൊച്ചു അഭിപ്രായങ്ങള് പറഞ്ഞ് പങ്ക് വെയ്ക്കാന്...അതാണ് എനിക്ക് ഇഷ്ടം..ബു ലോകം ഒരു അത്ഭുദം ആണ്. ചിലര് കുറേക്കാലം കാണും.പിന്നെ അപ്രത്യക്ഷര് ആവും .ചിലര് വീണ്ടും മടങ്ങി വരും..ഞാനും എല്ലാവരെയും പോലെ ഈ ബുലോകത്ത് നിന്നും ഈ ഭൂലോകത്ത് നിന്നും അപ്രത്യക്ഷന് ആവും .ഒരു പക്ഷെ നിങ്ങളെക്കാള് നേരത്തെ അല്ലെങ്കില് അല്പം താമസിച്ചു.പിന്നെ നിങ്ങളുടെ ഓര്മയില് ഒരു ബ്ലോഗ്ഗര് മാത്രം അല്ലാതെ ഒരു സുഹൃത്ത് ആയി എപ്പോള് എങ്കിലും ഒരിക്കല് കടന്നു വരാന് ആയെങ്കില് ഞാന് ധന്യന് ആയി...കടപ്പാടുകള് കുറെ ഉണ്ട് .ആരെയും പേര് എടുത്തു പറയുന്നില്ല.അപ്പോള് മറ്റ് ആരോടെങ്കിലും ഇഷ്ടം കുറഞ്ഞു പോയി എന്ന് എനിക്ക് വിഷമം തോന്നിയാലോ?
ഒരു വേനലിന്റെ ദുഃഖം
അന്നു ജൂണ് 21 ആയിരുന്നു.ലോകത്തിലെ ചൂട് കൂടിയ ദിനങ്ങളില് ഒന്ന്.തലേന്ന് രാത്രിയും അവര് മൂന്നു പേരും തങ്ങളുടെ കൊച്ചു വീട്ടിലെ സ്പിന്നിംഗ് വീലില് ഒരിക്കലും കാലുകള്ക്ക് പിടി തരാത്ത പ്രതലത്തില് അണ്ണാനെയും തത്തയെയും പോലെ കറങ്ങി രസിച്ചു ച്ചില് ച്ഛല് എന്ന ശബ്ദത്തോടെ. പകല് മുഴുവനം ഉറക്കം ആണ് പതിവ്. യൂറോപ്യന് രാജ്യങ്ങളില് ആണ് ഇവ പൊതുവേ കാണപ്പെടുന്നത്. രാത്രി മുഴുവന് ബഹളം ,active. (nocturnal). എലിയെപ്പോലെ തന്നെ. (rodent വംശം ) പക്ഷെ വാല് ഇല്ല. വളരെ ശാന്തന് . നമ്മോടു ഇണങ്ങുന്നവ . ചെറിയ കൂടിനുള്ളിലെ എപ്പോഴും കറങ്ങുന്ന സ്പിന്നിംഗ് വീല് ശബ്ദവും ഇവയുടെ ബഹളവും കാരണം ആദ്യ കാലത്ത് റെയില്വേ സ്റേഷന് പരിസരം പോലെ ഉറക്കത്തിനു അല്പം പരിശീലനം വേണ്ടി വന്നിരുന്നു ഞങ്ങള്ക്ക് . .
ഒരിക്കല് ബീച്ചില് പോയിട്ട് വന്നപ്പോള് സാമാന്യം വലിയ മിനുസമുള്ള ഒരു കല്ല് പെറുക്കി തലയിണയുടെ അടിയില് വെച്ചു കിടന്നു ഉറങ്ങിയ കൊച്ചു മോന്റെ ചോദ്യത്തിന് മുമ്പില് ആണ് ഞാന് ഇങ്ങനെ ഒരു കാര്യം ചിന്തിച്ചത് . ഇതെന്റെ pet ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് ആ കല്ലിനെ തലോടി അവന് ഇരുന്നപ്പോള് സത്യത്തില് ഗള്ഫിലെ തീപ്പെട്ടി കൂടുകളില് ജീവിതം കഴിക്കുന്ന സംസ്കാരത്തിന്റെ ബലിയാടായ ഒരു പിതാവിന്റെ വേദന ഞാന് അറിഞ്ഞു.ആ സമയത്ത് ആണ് ജെര്മനി യില് നിന്നു കൊണ്ടു വന്ന ഈ മൂന്നു Hamsters നെ എന്റെ ഒരു അറബ് സുഹൃത്ത് എനിക്ക് സമ്മാനം ആയി നല്കിയത് . അതിനിടക്ക് പൂച്ചകുട്ടിയും വന്നു.അപ്പോള് മൂത്ത മകന് ഹംസ്റെര്സിന്റെ കൂട്ട് ഏറ്റെടുത്തു .ഒറ്റയടിക്ക് കിട്ടുന്നതെല്ലാം വാരി വലിച്ച് തിന്നും. പിന്നെ കീഴ്താടിയുടെ ഇരു ഭാഗത്തുമായി കുരങ്ങിനെപ്പോലെ കുറെ സൂക്ഷിച്ച് വെയ്കും.പിന്നീടു സമയം പോലെ പുറത്തേക്കു എടുത്തു കുറേശ്ശെ. വളര്ച്ച പക്ഷെ ഒരു എലി കുഞ്ഞിനപ്പുറം പോകില്ല.നല്ല പതു പതുത്ത ശരീരം.വെളുത്തവന് ചുരുണ്ട് കൂടിയാല് ഒരു പഞ്ഞിക്കെട്ടു പോലെ അല്ലെങ്കില് മാര്ദവമുള്ള ഒരു വെളുത്ത ബോള് പോലെ.ദേഷ്യക്കാരന് ആയ മോന്റെ സ്വഭാവ രീതിയില് വരെ ബ്രുണിട പൂച്ചയും ഈ ഹംസ്റെര്സും സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നത് ഞാന് തിരിച്ചു അറിഞ്ഞു. ബ്രുനീടയുടെ കഥ ബ്ലോഗില് പോസ്റ്റ് ചെയ്തപ്പോള് hamsters നെ പ്പറ്റി എഴുതാന് മോന് നിര്ബന്ധിച്ചു .ഒരിക്കല് എഴുതാം എന്ന് വാക്കും കൊടുത്തു.
എന്നാല് അതിനു മുമ്പേ തന്നെ അവര് മറ്റൊരു ലോകത്തേക്ക് കടന്നു പോയി. മുറി കഴുകുമ്പോള് വെള്ളം വീഴാതെ ഇരിക്കാന് അവയെ സ്വന്തം കൂട്ടില് ബാല്കണിയില് വെച്ചു. അര മണിക്കൂര് സമയത്തെ അശ്രദ്ധ. ശ്രീമതി, സ്കൂളില് നിന്നു വന്ന മോളെ കൂട്ടി ബസ് സ്റ്റോപ്പില് നിന്നു വന്നപ്പോഴേക്കും ആ വേനല് ചൂട് താങ്ങാന്, മണ്ണിന്റെ അടിയിലും തണുപ്പിലും സാധാരണ കഴിയുന്ന അവയ്ക്ക് ആയില്ല.തിരിച്ചു വന്ന ശ്രീമതി കണ്ടത് അവയുടെ വിറങ്ങലിച്ച ജടം ആയിരുന്നു.അവയെ നോക്കി എന്റെ മോന്റെ കണ്ണില് നിന്നും ഉതിര്ന്ന കണ്ണീര് കണ്ടപ്പോള് എനിക്ക് തോന്നി. വേദനിക്കുന്ന നിഷ്കളങ്കമായ മനസ്സിന് സ്നേഹവും, ആശ്വാസവും പകരാന് ആരെങ്കിലും ഒക്കെ മതിയാവും എന്ന്. ഒരു എഴുത്തു കാരന് സമൂഹത്തോടുള്ള ബാധ്യത പോലെ, സഹ ജീവിയോടുള്ള സ്നേഹം നമ്മുടെ ഉത്തരവാദിത്വം അല്ലെ ?
പരിപാലനയും സ്നേഹവും എത്ര നല്കിയാലും പറ്റിയ ഒരു അബദ്ധത്തിനു മാപ്പ് തരാന് വിസമ്മതിക്കുന്ന മക്കളെ ഓര്ത്ത് കുറ്റ ബോധത്തോടെ എന്റെ പ്രിയതമ ഇന്നും തല കുനിക്കും മോന്റെ മുന്നില്. എന്നും ഏതിനും പഴി ഏറ്റു വാങ്ങുന്ന അമ്മമാര്.
ഒരു പ്രായശ്ചിത്തം പോലെ ഞാന് 'എന്റെ ലോകത്തിനു' പ്രൊഫൈല് ഫോട്ടോ ആയി അവയെ സ്വീകരിച്ചു.. മുകളില് കാണുന്ന വീഡിയോ അവയില് ഒന്നിനെ താലോലിക്കുന്ന മോന്റെ ആണ്. പരിചയപ്പെട്ടാല് നിങ്ങളും ഈ ചെറു ജീവിയെ സ്നേഹിക്കും.
കഴിഞ്ഞ മെയ് മാസ പുലരിയില് "ഈ ലോകം" ബു ലോകത്ത് ചേര്ന്നു..ഈ ചെറിയ ലോകത്ത് നിന്നും നിങ്ങളുടെ വലിയ ലോകത്തേക്ക്...നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ എന്നേ സ്വീകരിച്ച നിങ്ങള്ക്ക് എന്റെ മനസ്സു നിറഞ്ഞ നന്ദി...